Okee, dan leg ik nog een keer uit:
Een panhard stang zit aan 1 kant vast aan het chassis en aan de andere kant aan 1 zijde van de vooras. Als je een standaard, niet verstelbare, stang hebt, dan blijft dat ding dus altijd even lang. Ga je nu de as verder onder het chassis omlaag brengen, want dat is met verhoging meestal aan de hand, en doe je niets met de panhardstang, dan zal de vooras, in het geval van een defender, als je ervoor staat en kijkt naar de auto, naar links verplaatsen. Dit wordt gedeeltelijk tegengehouden door de hockeysticks, of beter: door de rubbers in de hockeysticks en natuurlijk door de rubbers van de panhardstang. Feit is dat hier dus krachten op komen te staan die daar niet thuishoren met ongewilde snelle slijtage tot gevolg. Vandaar dat het wel handig is om de panhardstang goed in te meten.
Voor de stuurstang is de noodzaak niet zozeer aanwezig om te verlengen, maar als je asbak vol is kun je ook stoppen met roken. Als je een probleem aantreft, los je het op bij de bron. Het even verdraaien van het stuurwiel is symptoombestrijding. Het verschil in lengte kan met een verstelbare stuurstang gewoon worden opgelost, dus: why not?
Omdat zo'n beetje alle bushings “gaar” zijn, en dat binnen een paar jaar, moeten deze worden vervangen. Voor het vervangen moet toch de hele ophanging uit elkaar, immers een werkplaatspers leg je niet even onder een vooras, dus een serieuze vervanging is dan gewoon een aardig alternatief waarmee de wagen langer mee kan.
En dan nog even “for the record”: de vooras krijgt een castor-correctie van 6graden voor de verhoging van 4“, de cardan voor wordt een double-cardan-wide-yoke (was het al). Panhard-stang, stuurstang en spoorstang worden uitgevoerd in heavy duty verstelbaar. Achter komt een verstelbaar A-frame en de draagarmen worden uitgevoerd met smeerbare ”jonny-joints". Alle bushings gaan weer terug naar origineel rubber ipv polyurethaan. Als alles eronder zit laat ik de wagen netjes uitlijnen en afstellen bij een bandenbedrijf.